20 Mart 2014 Perşembe

5 - 13 Mart Tayland 1

Sınırdan geçer geçmez herkeste Myanmar koşturmacasının yoğunluğu vardı. Birçoğu gibi biz de sınırı geçtikten sonra ilerlememeye karar verdik, çoğumuz hatta çekirdek masa başı kadrosu Tayland'da ilk yemekte beraberdik. 

Medeniyete kavuşmanın verdiği güzellikle kendimizi attık bir yapı markete. Myanmar'da arabada ve kamp ortamında daha çok vakit geçirdiğimizden birtakım düzenlemelere ihtiyacımız olduğuna karar verdik. 


Proje 1, arabanın arkasında yeme içme işlerini pratikleştirme :)

6-7 Mart Sukhothai;
Ertesi gün Sukhothai'ye devam ettik, yolda tekrar karşılaştığımız Peter, Heike-Julian ve Amanda-Andrea ile 2 günü daha devam etti muhabbet :)

Kampımızın yanı başındaki filli tapınak.

Sukhothai Tarihi Sit Alanı'nı bisikletle turladık, Tayland'ın şahane sokak yemeklerinin tadına baktık. Çok ucuza sokakta karın doyurmak çok keyifliydi, bir tavuk, bir karides, bir kalamar, bir sosis... Doya doya dolandık çarşı pazarında. Hindistan, Nepal ve Myanmar'dan sonra nihayet pilav yerine noodle yiyebilmek mümkün :) Ve salata hayatımıza geri döndü, papaya salatası Tayland yemeklerinin başında yer alıyor ! 


8-9 Mart Chaing Mai;
Burada da yine tapınaklar gezilecekler arasında ama benim en ilgimi çeken akşam pazarları. Şanslıymışız ki heseplamadan orada olduğumuz günler cumartesi ve pazar, 'night market' günleri :) gerçi iki gün birbiri ile aynıydı. Bir anda bambaşka hediyeliklerle karşılaşınca bi gözüm döndü, aylardır Hindistan ve çevresindeydik, Myanmar'da da pek fırsat olmadı çarşı pazara. Gerçi diyorum da ne Hindistan'dan ne de diğer ülkelerden pek birşey almadım ama böyle renkli renkli kumaşlar falan biraz insanı kışkırtıyor :)



10 Mart Chaing Dao Cave;
Sabahında Chaing Mai de Tospağa'yı servise soktuk, ön tekerleğe giden aksı muhafaza eden kauçuk akordiyon yırtılmış, ses de oradan geliyormuş ! Bir de bir yerlerde yağ kaçağı varmış, 4 çekerde sorunmuş, arada yağ ekleyince çözülürmüş. Parçayı da değiştirdiler, bence tamam, Tospağa iyi durumda, yola devam !

Hava kararmadan vardık mağaraya, ileriye gitmeye izin yok, baştaki kısımlarda da tapınaklardan başka birşey yok, yani pek bir numara yok. 

Ancak buradan unutulmayacak da akşam kaldığımız yer, küçük sempatik bir otelin bahçesine attık kampımızı, şahane yemek ve Amerikalı bir bayan gezginle muhabbet. 1 yıllık 'Round the world ticket' yani 1 yıl bilmem kaç mil karşılığı uçuş hakkı tanıyan uçuş bileti. Rüzgar nerden eserse oraya uçmuş, Chaing Dao'da bir iş bulmuş, 3 aydır oradaymış, "iyi teklif geldi, burayı da sevdim, kaldım" dedi :). Biz oradayken "Bir sonra nereye gitsem ?" araştırması içerisindeydi.

11 Mart Fang National Park;


Burası yolumuz üzeri bir milli park, sıcak yeraltı suları ile meşhur. Biz de girelim açık havada sıcak su havuz keyfi yapalım dedik. 
Gece de park içerisinde kamp kurduk, bize eşlik eden sevimli yeni anne olmuş bir köpekçik vardı, sabah arkamızdan çok koştu ama, hüzünlendik :(

12 Mart'ta amaç Laos'a girmekti, gel gör ki sınırdan geri çevrildik. Bizim Dış İşleri Bakanlığı'mızın sayfasında sınırda 25 $ karşılığı vize alabileceğimiz yazıyordu. LP (lonely planet guide book)'de de benzer bir açıklama vardı. Kafamızda hiç bir soru işareti olmadan vardık sınıra. Başta hiçbir sorun yoktu, Umut'un pasaporta çıkış basıldı, benimkini eline alınca duraksadı polis (not: nasıl bir pasaport yapıyorsunuz yahu, 4-5 ay içinde üzerindeki 'Türkiye Cumhuriyeti' yazısı tamamen silindi Umut'un, benim ki de eh az okunur vaziyette), "Hıııım Turkey, Turkey" bu arada iki eliyle başını saçını yolar gibi bir hareket yapmaya başladı, "Problem, Turkey Africa" falan dedi, gitti birilerine birşey sordu, elinde bir listeyle geri döndü. Birçok müslüman ülkenin bulunduğu kara liste, birçok Afrika ülkesi var, bu listeden kafasında Turkiye'nin Afrika'da olduğu kalmış adamcağızın aklında, her neyse ! Biz de listedeyiz, bu arada yan sütunda kıtalar yazıyor ve bizi Avrupa olara yazmışlar, bu da birşey ! Sonuç; Laos tarafında kapıdan vize alamayacaklar listesinde olduğumuzdan, Tayland çıkışlarımızı iptal ettiler. Polis'te bir sinir problemi vardı belli, biz soru sordukça ya saçını başını yoldu ya da 1'den 5'e kadar saydı falan, garipti !

Ver elini Bangkok ! Atladık arabaya en yakın merkez Chaing Rai'ye, yaklaşık 150 km., 19.30 otobüsüne yetiştik, 12 saatlik macera sorunsuz geçti. Sabah konsolosluğun kapısına dayandık ve kaptık vizeyi. Şimdi ne fark etti ben anlamadım. Herhangi bir sorgulama falan yok, dilekçeyi doldurduk, fotoğraf verdik, tabi ki para verdik ve 1 saat içinde bitti. E sınırda vereydiniz o zaman !!!

Vize işlemi hallolunca gece kalmaya gerek kalmadı, gün boyu sırt çantamızla bitaz dolandık, çok ama çoook sıcaktı, tabi öyle saati dışarıda işimiz ne ! Akşam 19 otobüsü ile geri döndük. Sabah ayaklarımızın hali perişandı, 12 saat otobüs yolculuğu sonrası sıcakta gezinme ve sonrasında tekrar 12 saatlik otobüs yolculuğu ! Mümkünse bir daha yapmamak lazım :)




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder